tərbiyə — is. <ər.> 1. Təhsil verməklə, hər hansı adət, ədəb və davranış qaydaları və s. aşılamaqla yetişdirib böyütmə. . . Əhməd bir daha evlənməyi özünə artıq bilib, daim <Rəfiqənin> tərbiyəsilə özü məşğul olardı. İ. M.. 2. İnsanın, ümumi… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tərbiyələndirmək — f. 1. Tərbiyə vermək, tərbiyə öyrətmək. Uşağı tərbiyələndirmək. 2. Sistematik təsir və təlim vasitəsilə birinin və ya bir çoxlarının inkişafına, təfəkkür tərzinə, hisslərinə təsir etmək; böyütmək, yetişdirmək. Məsuliyyət hissi tərbiyələndirmək.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
məktəb — is. <ər.> 1. Yetişməkdə olan nəslə təlim və tərbiyə verən təlim tərbiyə müəssisəsi. Məktəbə getmək. Məktəbdə oxumaq. Məktəbi qurtarmaq. 2. Hər hansı bir xüsusiləşdirilmiş tədris müəssisəsi. Musiqi məktəbi. Hərbi məktəb. – Mirzə Səfərin iki… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xülq — is. <ər.> Xasiyyət, təbiət. Sənətkar xülqünə hopmuşdu onun; Təlim tərbiyənin zövqü, ahəngi. Şəhriyar … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
uşaq — is. 1. Azyaşlı oğlan, ya qız; çocuq. Uşaqlar üçün kitab. Uşaqların tərbiyəsi. – Şerə başlarkən uşaqdım, dostlar! S. Rüst.. Uşaqlar çox vaxt qolsuz bir köynəklə yaşıl ot üstündə ayaqyalın gəzirlər. M. C.. // Cavan, gənc (oğlan, ya qız). İnad uşaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əl — is. 1. Qolun biləkdən dırnaqlara qədər olan hissəsi. Əli ilə tutmaq. Sağ əl. Əllərini yumaq. Əlini çiyninə qoymaq. Əli ilə sığallamaq. Əli ilə götürmək. İnsan işlərinin çoxunu əlləri ilə görür. – Tək əldən səs çıxmaz. (Ata. sözü). Əfsus ki,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mürəbbi — is. və sif. <ər.> Keçmişdə: dövlətli ailələrində uşaqların təlim və tərbiyəsi ilə məşğul olan şəxs; tərbiyəçi, xüsusi müəllim. Aya görə mən kimi bir qoca mürəbbinin səhvi harada olub? C. M.. // Məktəblərdə tərbiyə işlərinə baxan müəllim.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
pərvəriş — is. <fars.> Bəsləmə, yediribiçirmə, qulluq etmə, yetişdirmə, qulluq, tərbiyə. Üç körpə uşağın pərvəriş, təlim və tərbiyəsi anam Dürnisənin öhdəsinə düşür. S. S. A.. Pərvəriş tapmaq (etmək) – böyümək, inkişaf etmək, yetişmək. . . Hər bir… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
da — 1. «Daha» sözünün canlı dildə işlənən ixtisar forması olub «a» uzadılaraq deyilir. Da sənə nə deyim. – Padşah Əhmədi Çekkaşdan xəbər aldı: – Da nəyin qaldı? Əhmədi Çekkaş dedi: – Da sağlığın! (Nağıl). 2. (də) 1. Danışan şəxsin məsələyə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
təhzib — ə. 4O3 1) tərbiyə, təlim; öyrənmə, öyrətmə; 2) islah etmə; düzəltmə. Təhzibi əxlaq 4O3 əxlaqı islah etmə, tərbiyələndirmə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ağız — 1. is. 1. İnsan və heyvanların üzlərinin alt tərəfində, alt və üst çənələri arasında yerləşən, yeyib içməyə və səs çıxarmağa məxsus üzv. Ağzını yaxalamaq. Ağzı ilə nəfəs almaq. Ağzı acı dadmaq. Dişsiz ağız. Ağız boşluğu. Ağız suyu – insan və… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti